KUNNEN DE GEMEENTEN DE NIEUWE UITDAGING AAN?
De titel alleen al belooft een uitdaging! En een dergelijk iets kun je met een gerust hart overlaten aan voormalig LLL lid Klaartje Peters.
Je zou kunnen denken: hoe leuk, boeiend en interessant kan een dergelijk onderwerp zijn; en daarin kun je je goed vergissen, want je zou het niet denken, maar het kan bruisen van alle kanten.
Er waren 16 leden op deze avond aanwezig, en dit aantal gaf de mogelijkheid om de setting hier ook naar op te stellen: het werd gewoon een informatieve en zeer interactieve borrel. Ook dit keer werd het eerste gedeelte van de avond ingevuld door de gastspreker en werd aansluitend het diner geserveerd; precies de goede volgorde.
In een haast ronde tafel gesprek deed Klaartje eerst een kort verslag van haar werkervaring van heden tot nu. Afgestudeerd als bestuurskundige, hoogleraar, was werkzaam bij het partijbureau van D66 in Den Haag,lid van de Tweede Kamer voor D66, schrijfster van diverse boeken (waarvan ze zelf zegt dat die zeer kritisch zijn opgesteld, maar dat de overheid er gelukkig wel wat mee doet) en tegenwoordig vooral actief als voorzitter van de rekenkamer van de gemeente Maastricht en de gemeente Beuningen. Heeft de gemeente dan ook een rekenkamer??? O jazeker, en dat adviesorgaan is hard nodig ook, dat was wel duidelijk te merken aan de bevlogenheid waarmee Klaartje inhoudelijk over haar werk verteld. Het mag dan wel een adviesorgaan zijn, maar zo te horen zou een raadslid wel 2 x moeten nadenken om dergelijke adviezen niet op te volgen! En zo kregen de aanwezigen een mooi niet echt kijkje achter de schermen van de gemeenteraad. Een duidelijke uitleg over hoe de gemeenteraad werkt, waar ze tegenaan lopen, hoe je als voorzitter van de rekenkamer als een vis tussen alle zaken door moet zwemmen om alles in goede banen te laten lopen. Ja, welkom in de wereld achter de schermen van een lokaal overheidsorgaan.
De avond verliep zeer interactief, en daardoor ging de inhoud nog meer leven bij de aanwezigen. Het is tegenwoordig zo dat er veel meer decentraler zaken geregeld worden, en deze decentralisatie vraagt om een andere benadering en kijk van zowel het overheidsorgaan als de burger. Het is dan ook volgens Klaartje nog niet goed te meten of het nu beter of slechter gaat met de burgers, sinds bijvoorbeeld de WMO (wet maatschappelijke ondersteuning; en dan moet je denken aan de situaties van de thuiszorg, maatschappelijk werk, jeugdzorg) een taak is van de gemeente, het ook voor dit overheidsorgaan wennen aan alle nieuwe regels; en dat wordt door de burger niet altijd als prettig ervaren. Klaartje laat dan ook weten dat de raadslieden graag de ervaringen en verhalen van de burgers zelf willen horen. Het was bijna een uitnodiging om bij de raadslieden gewoon thuis aan te bellen: zo, ik kom eens even verslag doen van mijn eigen ervaringen, en dan kunnen jullie daar mogelijk beter het beleid op afstemmen.
Want de zelfredzaamheid van de burger moet nog groter worden, maar dat is lang niet voor iedereen haalbaar. Maar het kan natuurlijk niet zo zijn dat als je een bepaalde vorm van (financiële) steun van een gemeente nodig hebt, je gaat overwegen om te verhuizen naar een andere gemeente, omdat daar wel voorzien wordt in die zaken die jij als burger nodig hebt.
Zo interactief als het eerste gedeelte van de avond was, zo interactief zou het ook moeten gaan tussen de gemeente raadsleden en de burgers. Het zal niet aan Klaartje liggen om daar haar passieve steen aan bij te dragen.
Met een groot woord van dank van de voorzitter Nathalie aan Klaartje voor haar presentatie (die nog uren kon duren) werd er door iedereen al gekeken naar de lange strak gedekte tafel in het restaurant van hotel Juliana in Valkenburg. De locatie, de gastspreker en het diner, het was allemaal prima verzorgd.
Tekst van Manuela Mendes de León