In augustus vond het Orlando Festival plaats, of te wel diverse activiteiten, zoals masterclasses, lezingen etc. rondom klassieke muziek.
Op de mooie zomeravond van 14 augustus toog de LLL naar Rolduc. De weg er naar toe (tenminste voor een aantal van ons) stond een beetje in het teken, van wat wij later zouden beleven.
Rijdend over een deel van de nieuwe buitenring (deels bekend, maar toch ongewoon omdat het nieuw en nog ongewoon is) en vervolgens het laatste deel richting Rolduc zelf, een weg die reeds vele malen gevolgd is.
Voorafgaand aan een klassieker, die iedereen al dan niet deels kent, werden stukken voor altviool ten gehore gebracht die niet ouder waren dan 70 jaar. Voor de echte kenner was deze muziek met o.a. disharmonieën een echte acquired taste, voor de nieuwelingen duurde het iets langer voordat het goed in het gehoor lag. Zoals indertijd de slogan van Rivella, gold voor de nieuwelingen, "een beetje vreemd maar wel lekker".
(PS voor degene die zich afvragen welke stukken ten gehore werden gebracht: Trio nr 3 van Bohuslav Martinu en Remembering that Sarabande van Louis Andriessen).
Na de pauze was het tijd voor een echte klassieker, eentje van bijna 300 jaar. De 4 jaargetijden van Vivaldi.
Elk jaargetijde werd door een andere violist ten gehore gebracht, voorafgegaand door een woordelijke verbeelding van het betreffende jaargetijde, zoals dat uiteindelijk ook in de muziek te horen is.
Rolduc op een zomeravond, een mooie setting voor klassieke noten gespeeld door masterclass musici (studenten).